Ebele.
Het lied ‘Een vader’ bestond oorspronkelijk uit twee liedjes, die ik als een waaier in elkaar geschoven heb. Het eerste lied ging over het verhaal van de verloren zoon uit de bijbel. Het tweede ging over het feit dat ik zonder vader ben opgegroeid en daarmee toch een achterstand ervaar, als het gaat om het kennen van God als vader. God die liefde heeft voor mij, zijn zoon. Veel andere rolmodellen in mijn leven waren, op zijn zachtst gezegd autoritair en niet erg aardig, en hebben daarmee ook niet aan bijgedragen aan een goed vaderbeeld.
Kwetsbaarheid
Van nature hou ik er niet zo van om mijn liedteksten uit te leggen. Om mensen mee te nemen in mijn hoofd en hart, om te vertellen waarom ik bepaalde zinnen heb gekozen. Dat vraagt om een stuk kwetsbaarheid. Toch is dat een thema in mijn hele proces van leven, kwetsbaar durven zijn. Echt verbinding maken vraagt om kwetsbaarheid. Als ik mijn deur niet open doe, waarom zou de ander dat wel doen. En dat is wat ik zo vaak meemaak bij gelegenheden waar ik zing. Als ik mijzelf deel, doen andere mensen dat ook. Om deze verbinding gaat het in mijn leven en mijn omgang met mensen, denk ik. Mensen die kwetsbaar durven te zijn, of mensen die door omstandigheden kwetsbaar in het leven staan, trekken vaak mijn aandacht. Het delen van mijn leven met dit soort mensen. Zeg maar vriendschap. Samen optrekken. Dit verlangen is door een proces van verschillende omstandigheden en gebeurtenissen ontstaan. Laat mij er eentje uitpakken voor je.
Vriendschap
Vorig jaar kwamen er in korte tijd twee van mijn christelijke vrienden los van elkaar uit de kast. Deze keuze om eerlijk naar zichzelf en anderen te worden, kostte hen wel iets. Hoewel het een bevrijding van het duister was, leek het op verschillende fronten het tegenovergestelde. Ik wil hier nu niet teveel op ingaan, maar mijn respect is groot, voor hoe ze zich toch hebben staande weten te houden. Misschien moet ik dit gewoon genade en de kracht van God noemen. Ik heb in deze periode zo de eenzaamheid gezien van twee mensen die werden bejubeld en vervolgens aan de kant gezet en, door sommigen, te licht bevonden werden. Dat heeft mij geraakt. Ik besloot dat vriendschap geen plafond had. Dat het niet afhankelijk moest zijn van mijn persoonlijke normen en waarden en vermeende inzichten. Vrienden hebben was vriend zijn geworden voor mij. Een supermooie les met resultaat.
Gelijkgestemd
Ik probeer dit ook toe te passen in mijn optredens. Afgelopen jaar heb ik bijvoorbeeld op de Evangelische Roze Viering in Amsterdam mogen zingen. Samen met modern danser Ennio Drost. Een fantastische ervaring. Gewoon een zaal met mensen, die Jezus als hun Heer zien, gewone mensen, maar met een speciaal stukje. Want ik kan nog veel leren van de intimiteit die ik daar zie. Er hangt in de lucht dat het veilig is om kwetsbaar te zijn. Om jezelf te zijn. Dat is waar ik naar verlang, intiem te zijn met gelijkgestemden. Niet op een seksuele manier, maar wel in een samen delen van ons leven, zonder schaamte. Niet schaamteloos grenzen verleggen, maar onbeschaamd durven delen. Wat dan die gelijkgestemdheid is? Dat we allebei proberen, met vallen en opstaan, ons leven in de hand van Christus te leggen. Dat we willen leren hoe het is om geliefd te zijn. En daar is tijd voor nodig, geduld voor nodig, en een veilige omgeving. Ik hoop dat ik dat voor mensen kan zijn. Mensen die anders denken, anders doen.
Liefde
Ik wil tegenwoordig gewoon liefde geven.
PUNT. Dikke vette punt! Los van alle verschillen. Los van oordeel. In verbinding, acceptatie, intiem, echt. En dat voel ik vooral voor de mensen die net buiten het geijkte vallen. Bij Christus vallen verschillen weg. Ik ervaar juist waardering en gelijkheid.
Only Love is the answer in a world full of hate. Laten we niet vergeten dat we elkaar nodig hebben om ons aan elkaar te slijpen. Jij, ik en de veiligheid om Jezus te leren kennen. Samen. Als ik jou kan helpen, is mijn leven goed.
In liefde.
Een Vader (een verloren zoon)
Geen idee wie u bent, of hoe u bent geworden
Zit u treurig, stil starend, wat verdrietig in een hoek
Of speuren elke dag uw ogen door de straten
Bent u echt naar mij op zoek
En als wij elkaar terugzien, als uw blik de mijne treft
Smelt uw wanhoop dan door liefde
Bent u die vader die mij zegt
Welkom thuis, mijn jongen
Welkom thuis, je bent terecht
Een vader is niet voor later, hij kan je helpen in het heden
Een stap wordt een sprong in het duister, zonder les uit het verleden
Want een vader heb je nodig, een vader die je zegt
Welkom thuis, mijn jongen
Welkom thuis, je bent terecht
Verloren en verlaten in een ver vreemd land
Je zou geluk gaan vinden, maar leefde op de rand
Je hebt zoveel verloren, zo weinig nog te geven
Je trots die is gebroken en je durft niet meer te leven
En je twijfelt aan de liefde, aan de warmte van een thuis
Maar je voelt, nee, jij weet zeker
Je moet echt weer terug naar huis
Want een vader heb je nodig, een vader die je zegt
Welkom thuis, mijn jongen, welkom thuis je bent terecht
Ebele is een zanger/schrijver uit Drachten. Zijn liedjes zijn een arm om de schouder, een blik van herkenning. Vaak over geloof, altijd over het leven. Eerlijk, kwetsbaar, open. Meer van hem is te vinden op www.ebele.eu. Ebele speelt van kerk tot huiskamer en alles daar omheen. Delende liefde.
