Els van der Naalt.
Dé uitdaging van het leven is, denk ik, weer te worden wie je bent; zoals je bent bedoeld. En voor uitdaging is het woord worsteling veelal meer op zijn plek. De worsteling van het leven biedt je kansen om te worden hoe je bent bedoeld. Een hele klus!
Bij de geboorte en in de kinderjaren zijn mensen zichzelf, ze zijn in de basis goed in mijn optiek. Kijk maar naar een kind en luister. Het kind stelt vragen, is nieuwsgierig en vrij! Zodra mensen nare, kwetsende ervaringen meemaken gaan ze zich aanpassen. Ze gaan anders doen, doen alsof ze anders zijn; ze gaan zich mooier voordoen, of ze gaan zich verstoppen en raken zo hun eigenheid en identiteit kwijt.
In mijn praktijk help ik mensen met diverse problemen die ontstaan zijn door het hierboven beschreven proces. Tot een paar jaar geleden had ik het idee dat christenen en kerken deze visie deelden. Ik hoopte in elk geval dat het zo zou zijn, omdat het in mijn ogen dé boodschap is die Jezus ons wil leren! Ik heb mijn neus daarin gestoten en kwam zelf in een worsteling terecht!
Oerbehoefte
Heel specifiek wil ik ingaan op het verhaal van mijn broer. Als twaalfjarig jongetje werd hij op een avond in de keuken gezet. De meester van de School met de Bijbel hem had gezien met een ander jongetje. Ik heb geen idee wat hij precies gezien had die middag. Het kan bijna niet anders dan dat het onschuldig is geweest. Op die leeftijd waarbij je op onderzoek gaat rondom je identiteit.
In elk geval moest er die bewuste avond gepraat worden. Fred vertelde me dit verhaal in tranen, toen hij in 2011 uit de kast kwam. De meester zal vermoedelijk verteld hebben wat hij had gezien. Het enige dat aan mijn broer werd gevraagd, of eigenlijk was het geen vraag maar meer een stelling waarin het enige ‘juiste’ antwoord al besloten lag. ”Je bent toch geen eh…., nee toch?” Wat kon hij anders dan angstig en hoofdschuddend “Nee!” uitbrengen? Daarmee was het onderwerp besproken en waren de gemoederen gesust. Op die leeftijd besloot Fred, onbewust, dat een deel van hem er niet mocht zijn. Dat kon de kast in. Om er niet meer uit te komen.
De enige uitweg lijkt de dood
Maar dat houdt een mens niet vol! Die oerbehoefte om erkend te worden, om gezien en gehoord te worden, geaccepteerd te worden zit in ieder mens. Dus hield Fred dat ook niet vol. Hij werd ouder en aan de buitenkant was aanvankelijk weinig aan hem te merken. Achteraf kan ik zeggen, dat hij verwoede pogingen deed om zijn menselijke oerbehoefte vervuld te krijgen. Hij was populair op de school waar hij als conciërge en onderwijsassistent werkte. Populair omdat hij heel sociaal en goedlachs was.
Hierin ging hij grenzen over. Steeds meer vluchtte hij, bijvoorbeeld in alcohol. Inmiddels was hij hierdoor ook zijn rijbewijs kwijtgeraakt. In de kerk kwam hij al lang niet meer, in God had hij nog nooit geloofd. Er werd hem, nadat hij uit de kast kwam, gezegd “Waarom heb je dit niet eerder verteld, dan hadden we voor je kunnen bidden”! Ik word misselijk wanneer ik hieraan terugdenk. Wie is hier de zondige? Wie moet er tot inkeer komen?
Freds hoop op een gelukkig leven was, denk ik, verdwenen hoewel hij van huis uit een positief ingestelde man was. De hoop op een gelukkig leven, waarin hij zichzelf kon en mocht zijn. Zijn omgeving had hem dat duidelijk gemaakt. Hij was er van overtuigd geraakt door de jaren. Tja, wat zit er anders op, dan uit het leven te stappen? Dan zou er geen pijn, moeite, zorg meer zijn en zou hij niet langer verstoppertjes hoeven spelen. De enige uitweg lijkt dan de dood, begrijpelijk! Dan is er rust, vrede en geluk! Er was geen plek voor Fred in de aardse herberg, daarom ben ik zo blij met het initiatief van de wijdekerk!
Joodse wijsheid
In 2004 ben ik gestart met een opleiding tot coach en counselor. Voor mijn scriptie heb ik me verdiept in het gebied waar psychologie en theologie elkaar raken. Hoe ze elkaar aanvullen, waar ze elkaar bijten. In de loop van de jaren mocht ik steeds meer ontdekken, hoe ze samen op lopen. Met mijn inzichten in de psychologie ben ik de Bijbel anders gaan lezen en interpreteren en dat is een verrijking. Een paar jaar geleden heeft het boek Ademruimte van de christelijke therapeut Goedegebuure me enorm geholpen om de houding van kerken en christenen in het omgaan met homoseksualiteit, vanuit de psychologie kritisch onder de loep te nemen. Op de achterflap van het boek staat: ‘ In dit boek krijg je inzichten die je wellicht niet kent, maar waarvan je direct weet dat ze waar zijn'.
En vanuit die waarheid, die gebaseerd is op Bijbelse en psychologische gronden, begeleid ik mensen in hun worsteling; homo’s, lesbiennes, hun ouders. Uiteraard ben ik tegenwoordig aangesloten bij een andere kerk die zeker op de lijst van de wijdekerk staat! Ik noem me tegenwoordig vervormd. Daarbij laat ik me inspireren door de Joodse wijsheid dat het pas echt zonde is, wanneer een mens niet op zijn bestemming komt!
Meer informatie over de praktijk van Els van der Naalt vind je op haar website www.coachtime.nl.
Het verhaal van haar broer, vind je hier.
