John Lapré.
De kerk van deze eeuw zoekt naar antwoorden op de vraag hoe om te gaan met homoseksualiteit binnen haar muren. De visie op homoseksualiteit en homorelaties lijkt een graadmeter te zijn geworden voor de vraag of een christelijke gemeente nog ‘zuiver op de graat’ is. Het blijkt soms lastig om in het huidige versnipperde kerkelijke landschap uit te stijgen boven onderlinge verschillen en elkaar te vinden in de levende Christus. De christelijke gemeente zoekt, wikt en weegt, een ieder op zijn eigen manier.
Door al dat zoeken heen, pleit ik voor een open gesprek waarbij altijd voor ogen wordt gehouden dat niet over homoseksualiteit als issue, maar over de homoseksueel als mens wordt gesproken. Mijn pleidooi beschrijf ik uitvoerig in een boek, dat dit jaar het licht hoopt te zien. Ik geloof dat een radicale gastvrijheid richting homoseksuelen de kerk een veilige plaats zal maken, waarin zij een gelijk- en volwaardige plek mogen innemen. Ik zie het als de roeping van de kerk om als de vader in de gelijkenis van de verloren zoon met open armen de homoseksueel te ontvangen. Hij mag thuiskomen, bij de bron, alleen of samen met zijn partner.
Een en ander kan vele vragen oproepen. Er kunnen grote dilemma’s ontstaan. Sommige dilemma’s zijn niet op te lossen en dat hoeft ook niet. De vraag is hoe we ons ertoe kunnen verhouden. Als het gaat om de omgang met homoseksualiteit en homorelaties binnen de kerk, geloof ik dat we moeten en mogen kijken naar het karakter van God. Door Gods karakter te bestuderen, krijgen we een groot inzicht in de manier waarop God naar zaken kijkt.
Nog belangrijker is misschien wel de vraag: hoe gaan we om met mensen in onze gemeente met wie we van inzicht verschillen? Kunnen we elkaar uitstaan, ook als het schuurt? Kunnen we elkaar vinden in de Weg (Jezus), ook als zijwegen soms iets uit elkaar lopen?
Het is mijn persoonlijke ervaring dat de kerk verlegen is met homoseksuelen, ook als zij geen partner hebben. Er is vaak geen helder antwoord op de vraag wat hun positie en rol binnen de gemeenschap is. Dit moet doorbroken worden, is mijn stellige overtuiging. Daarom heb ik het boek geschreven. Ik hoop dat het zal helpen het gesprek te (her)openen en te zoeken naar een vruchtbare uitweg. In mijn betoog heb ik mijn persoonlijke verhaal vervlecht. Ik heb mijn hart geopend en ik spreek namens duizenden. Velen verlangen naar thuiskomst in een veilige kerk. Zo’n kerk is Vaderlijk, Elementair, Inclusief, Luisterend, Integer en Geduldig. Tot eer van God!
John. Lapré heeft een eigen website waar o.a. meer informatie over zijn boek, dat hij in de loop van 2017 hoopt uit te brengen, te vinden is.
