Miranda Terpstra.
Spreken is zilver, maar wie bepaalt wanneer zwijgen goud is? In mijn ontmoetingen met gelovige LHTB-mensen valt me telkens de pijn op van het stilzwijgen. Iedereen noemt dit. Hier kan zwijgen toch onmogelijk goud zijn? Ik geloof dat het zwijgen hier meer een negeren is!
Waar komt het zwijgen vandaan?
Ik vraag me vaak af hoe medegelovigen zover komen, dat ze het punt bereiken dat ze elkaar negeren en stilzwijgen? Allen kennen de opdracht de ander lief te hebben als henzelf. Waar komt dat zwijgen dan vandaan? En hoe kunnen we handvatten vinden om het stilzwijgen te doorbreken?. Ik kan niet geloven dat iemand dit bewust doet om de homoseksuele broeder of zuster er pijn mee te doen.
Ik kon niet meevieren
Geen mens zou ooit alleen moeten en hoeven te staan. Diegene zou een beroep moeten kunnen doen op mensen in de gemeente. Gemeenteleden zouden daarnaast in het bijzonder oog behoren te hebben voor die mensen die buiten de groep vallen. Dit kun je ook in de Bijbel lezen. In 1 Korinthe 12:26. staat: ‘En hetzij dat een lid lijdt, zo lijden al de leden mede; hetzij dat een lid verheerlijkt wordt, zo verblijden zich al de leden mede. Met deze tekst in mijn hoofd en alle verhalen van mensen die lijden door de houding binnen kerken zat ik een poosje terug in een kerk. Het was er één groot feest, Het is een kerk waar lhbt ers wel welkom zijn, maar daar houdt het wel op. Voor het eerst kon ik het niet meevieren. Waar een gevulde zaal zich aan het verblijden was, huilde mijn hart. Er was geen aandacht voor het lijden en de armoede die er is. De armoede naar liefde. Ik dacht aan al die mensen die zo graag mee hadden willen vieren en als waardige medebroeders en zusters behandeld en benaderd willen worden. Hoe kan ik vieren terwijl het lichaam incompleet is en het lichaam zichzelf bezeert, omdat ze bepaalde delen niet verzorgen?
Gezien door Hem
In Matthéüs 5 geeft Jezus een mooie preek, de Bergrede genaamd. Hij spreekt daar de zogenoemde zaligsprekingen uit. Deze tekst vind ik hoopvol voor mensen die zich door stilzwijgen of negeren alleen voelen staan. Vrij vertaald zou je in deze zaligsprekingen ook kunnen lezen: ‘Gelukkig zijn degenen die genegeerd worden, want zij zullen getroost worden. Gelukkig zijn degenen die genegeerd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. (Vrij naar: Matthéüs 5:4 en 10)
God ziet juist om naar jou en al die mensen die niet gezien worden en niet liefdevol behandeld worden in de gemeenten en maatschappij. God ziet in hun de toekomstige generatie van het Koninkrijk.
God heeft jou op het oog! Jij die genegeerd wordt. Hij wil jou in Zijn hart opbouwen. Daar zal Hij persoonlijk de tranen van jouw gezicht drogen en je laten weten hoe geliefd je bent. Hij zal jou recht doen.
Zwijgen doorbreken met liefde
Persoonlijk kan en zal ik niet zwijgen want ik voel met hen mee in hun afwijzing en ik zie de pijn die stilzwijgen veroorzaakt. Zwijgen is naar mijn idee in deze noch zilver, noch goud, noch een vrucht die Gods liefde toont. Ik bid dat het stilzwijgen met oorverdovend veel liefde wordt doorbroken én dat het spreken gevuld zal zijn van Zijn heerlijkheid en onvoorwaardelijke liefde voor al onze naasten in Jezus naam.
Miranda Terpstra is teamlid van wijdekerk en auteur van www.hartenvrouw.nu.
