Miranda Terpstra. Interview met Roel van der Bas.
Roel groeit op in een predikantsgezin van de Hersteld Hervormde kerk. De mening over homoseksualiteit was: ‘je mag het wel zijn maar je mag geen relatie hebben’. Roel ervoer het opgroeien als zoon van een dominee als het wonen in een glazen huis. Hij had het gevoel dat hij door iedereen in de gaten werd gehouden.
Toen Roel uit de kast kwam waren zijn ouders vooral emotioneel over het feit dat hij niet eerder dan op zijn 21e de veiligheid had gevoeld om zijn worsteling te delen. Het was wel direct duidelijk dat een relatie niet kon wat hen betreft.
Een collega van Roel kende ook een gelovige homo. Roel heeft met hem gesproken en dat was goed! Daarnaast kreeg hij een gesprek met de dominee. Die had klachten over hem gehad. In die tijd had Roel nog geen relatie. De klachten gingen over zijn kledingstijl, zijn haardracht en zijn profileren op sociale media. Dit alles zou maken dat hij aantrekkelijk wordt voor andere homo’s en er daardoor verleiding ontstaat. Roel vond het niet de christelijke weg, dat mensen dit niet eerst met hem spraken over wat hen dwars zat, maar het gelijk bij de dominee neerlegden. Dit maakte dat Roel zijn kont tegen de krib gooide! Hij had zich lang genoeg verstopt en wilde op dit punt geen concessies meer doen.
Strijd & hulp
Ondanks dat Roel God als zijn Schepper zag en Gods zorg voor hem ervoer, vond Roel in die tijd nog heel belangrijk wat anderen van hem vonden. Dit maakte dat hij hier ook strijd over kreeg. Iedereen vond er namelijk wel wat van. Hij leefde op een gegeven moment in twee werelden. Op zondag twee keer naar de kerk en daarnaast contacten met andere homo’s. Hij besloot uiteindelijk een poos naar Zuid Amerika te gaan voor bezinning. Hier kwam hij tot de overtuiging dat hij het beste kon verhuizen om een nieuwe start te maken. Zo kreeg hij de sleutel van zijn eerste koophuis, in de plaats waar hij werkte als psychiatrisch verpleegkundige.
Hij ging in Amersfoort even naar een kerk die het andere uiterste was van de kerk die hij van huis uit gewend was. In die tijd had Roel zijn eerste vriendje. Hij heeft dit zijn ouders via de mail op zo ’n manier gedeeld dat er voor zijn ouders weinig ruimte was om hierop te reageren. Dat vindt Roel achteraf niet handig en hij heeft daar spijt van. Maar eigenlijk kwam Roel hier in, zoals hij zelf noemde, een 2e pubertijd. Hij heeft veel geschopt naar mensen in die tijd en Roel beseft dat het omgaan met hem in die tijd lastig moet zijn geweest. Het contact met zijn 6 broers werd ook stil vanwege zijn relatie . Zij hadden pijn bij het idee dat Roel zonde deed. Maar zo zag Roel dat zelf niet meer. Opnieuw kwamen vragen op als : "Wie ben ik?", "Wat mag ik?", "En waar sta ik?"
Op een gegeven moment kreeg Roel schuldgevoelens dat hij de familieband kapot maakte en dat bracht strijd, want hij wilde ook zichzelf zijn. Hij hunkerde naar de goedkeuring van zijn familie. Het was altijd een heel hechte familie. Door de vele verhuizingen als predikanten gezin waren ze enorm op elkaar aangewezen. Hij had behoefte aan hun steun. Tijdens een etentje met vriendinnen werd er geopperd dat hij misschien zelf hulp moest zoeken. Aangezien hij zelf hulpverlener is, dacht hij eerst dit alles dan zelf te moeten kunnen. Maar hij is dankbaar voor de vriendinnen die mee zijn gegaan naar de huisarts. Via de huisarts ging hij naar de psychiatrisch ondersteuner GGZ. Hij had direct een klik met die man. De man was heel direct en liet alles bij Roel. Hij begon zijn eigen rol te zien in contact met de ander, door nu niet eens te kijken naar wat anderen van hem vinden, maar naar wat hij zelf vindt. Het was erg fijn.
Relatie met familie en vriend
In deze periode kreeg Roel zijn huidige vriend. Hij is na het afsluiten van de hulpgesprekken naar iedereen toe gegaan. Hij heeft verteld waar hij staat met zijn vriend. Met iedereen persoonlijk, zodat iedereen ruimte had te reageren. Sommige mensen gingen echt in gesprek en bij anderen veroorzaakte het een clash.
Op zijn verjaardag nodigde hij zijn hele familie uit. De meesten kwamen wel, maar het was wel lastig. Roel is zelf opgevoed met de norm: niet te oordelen, liefde voor elkaar te hebben, je altijd voor te stellen, een hand te geven en gastvrij te zijn op zo’n manier dat iedereen welkom is. Zijn ouders hebben hem dat altijd voorgeleefd. Zijn vader gaf naast de felicitatie aan, dat hij hoopte dat Roel zich zou bekeren. Roel was hierdoor van slag en trok zich heel even terug. Collega’s gaven toen aan het gek te vinden dat zijn ouders geen hand gaven aan de gasten. Roel besefte dat dus ook Matthijs geen hand zal hebben gehad en ging hem daarom voorstellen en hoopte op goedkeuring. Helaas kreeg hij dit niet.
Waardigheid
Hierna is Roel weer ingestort en helemaal van slag. Hij was alleen maar aan het huilen. Matthijs, zijn vriend, die ook gelovig is, adviseerde Roel weer gesprekken aan te gaan en hulp te zoeken. Dit bracht Roel uiteindelijk bij zijn waardigheid en innerlijke kracht. Hij weet nu wie hij is.
Matthijs en Roel kregen weer behoefte bij een gemeente te horen en bezochten een kerk die qua sfeer een beetje paste bij hun achtergrond. Ze hadden een fijn gesprek met de dominee, die aangaf dat er eigenlijk nieuw beleid nodig is. Het voorstel was om met andere homostellen hierover te spreken en na te denken. Roel ervaarde dat de liefde voorop stond en voelde zich juist bejegend en gehoord. Per mail kregen zij uiteindelijk het beleidsconcept, waarin tegen adviezen in van de gespreksgroep dat lhbt-ers geen voorbeeldrol konden vervullen en ook niet aan het avondmaal kunnen. Dit was een klap in het gezicht van Roel en Matthijs, het voelde als volle afwijzing. Zij zijn sindsdien niet meer geweest. Roel kon het niet meer.
Dit is voor Roel geen gemeente zijn, waarin je als naaste en gelijke iets voor elkaar kunt betekenen. Roel heeft beschadiging opgelopen door deze kerken. Roel komt daardoor niet meer in de kerk; hij gaat nog weleens mee met een buurvrouw maar niet meer als lid. Het is te moeilijk. Ik wil gewoon ergens ‘Roel’ zijn en niet meer enkel worden gezien als ‘homo’. Dit punt wordt zo uitvergroot binnen de kerk. Roel heeft geen hekel aan de kerk. Kerk zijn is een mooi sociaal idee maar als je predikt: “Oordeel niet”, oordeel dan ook niet en als je predikt: ”Heb je naaste lief”, heb dan ook lief!
Als Roel de teksten leest in de Bijbel, die altijd worden aangehaald tegen homoseksualiteit leest hij niet dat dit over hem gaat. Niet over hem in een liefdevolle trouwe relatie waarin God een belangrijke plek heeft.
Roel heeft uiteindelijk vrede gevonden met God, zichzelf, zijn relatie en met het feit dat zijn familie een relatie moeilijk vindt. Hij is daarom vanuit deze positie nog een keer langs iedereen in zijn familie gegaan. Hij heeft aangegeven dat Matthijs bij hem hoort en de grens gesteld dat, als Matthijs niet welkom is, hij zich ook niet meer welkom voelt. Hij heeft de verwachting tot acceptatie los gelaten.
Leef je droom
Roel wil leven vanuit vrede en vreugde en bedacht wat is nu mijn droom?
Zo is Roel weer bij een orkest gekomen om dwarsfluit te spelen bij Wilskracht, een regionaal concert orkest in Amersfoort. Roel wilde ook model zijn. Hij is altijd gek geweest op mode. Zo doet hij vele foto shoots en catwalk training. Hij werd attent gemaakt op de Mister International Netherlands en melde zich hiervoor aan. Dit jaar is de 4e keer dat dit plaatsvindt in Nederland en 11e keer wereldwijd. Roel werd uit 500 modellen gecast voor de Mister titel en geniet van dit avontuur. De president van Mister International Netherlands, Lyron Martina verwoordt prachtig wat schoonheid is in het leven: “Wat je doet en je manier van denken maakt jou mooi.”
Het maakt hem blij dat hij op deze manier ook een rolmodel kan zijn voor andere lhbt-ers, want dat past bij een Mister. Het gaat niet enkel om het mooie lijf en het knappe hoofd, maar juist waar je voor staat. En daar heeft Roel een moeilijke weg voor afgelegd om nu te weten wie hij is en dat hij waardig is zichzelf als een ware Mister te zien. Hij zou graag laten zien dat je hart volgen en je dromen naleven maakt dat je veel voor anderen kunt betekenen. En dat je zo gelukkig wordt met wie jezelf bent.
“Ik geloof dat God zichzelf aan de mens geeft en dat in ieder mens die kracht zit. En ik geloof dat ieder mens in staat is om in die kracht te gaan staan. Zoek naar deuren die nu misschien nog gesloten zijn voor je. Kom uit je comfort zone en ga jouw leven aan. Soms heb je hulp nodig, maar ik weet zeker en uit ervaring dat het mogelijk is! Leef en win!”
Roel van der Bas is model & kandidaat voor de Mister International Netherlands titel.
