Anoniem.
Wat zou ik graag uw armen voelen liefdevol om mij heen. Zodat ik mij veilig geborgen mag weten als uw geliefde kind.
Maar wat is het toch geheel anders gegaan door de jaren heen. Zodat wij gescheiden leven als vreemden van elkaar.
Als kind was ik alleen al was ons gezin groot. Zodat ik als kleine jongen al volwassen moest zijn.
U kent mij niet al woonden wij jarenlang samen onder een dak. Zodat wij als volwassen mensen geen raad weten met elkaar.
Het was onveilig en ik was bang voor alles waar je bang voor kunt zijn. Zodat ik zelfs nu vol angsten ben voor het onbekende om mij heen.
Zonder dat ik het wist heb ik jaren verlangd naar uw onbereikbare liefde. Zodat wij nu jaren later niet weten wat dat is.
Ik ben moe van het rennen van de lach op mijn gezicht terwijl mijn hart gebroken is. Zodat ik vertwijfeld om mij heen kijk niet wetend welke kant ik op moet gaan.
O, wat zou ik graag op schoot gaan zitten mijn hoofd verbergend in uw liefde. Zodat u voor mij kan zorgen als ik het even niet meer weet.
Jaren heb ik gewacht op een paar kleine woorden Zoals 'trots' en 'ik hou van jou'. Zodat ik bevestigd door deze woorden Het leven door kan gaan.
Maar helaas komt altijd het woordje maar om het weer de kop in te drukken. Zodat u wel van mij zegt te houden maar ik doe u zoveel verdriet.
Maar weet u wat een pijn en verdriet ik meedraag dag aan dag? Zodat ik er soms bijna aan bezwijk.
Ik heb het eerlijk waar geprobeerd om een goede zoon te zijn. Zodat u blij met mij en gelukkig zou zijn.
Maar ik heb mijzelf jarenlang voor de gek gehouden. Zodat ik zelf soms niet eens weet wie ik werkelijk ben.
Nu heb ik voor mijzelf gekozen en leef vrij van u. Zodat wij elkaar geen pijn of verdriet meer kunnen doen.
Want ik zal nooit kunnen zijn wat u zou willen dat ik ben. Zodat ik constant moet blijven vechten in een al verloren strijd.
Ik weet niet waar ik naar toe moet of wat mijn keuzes moeten zijn. Zodat ik soms verslagen en hulpeloos ben.
Maar ik weet dat het onmogelijk is om uw advies te vragen. Zodat u mij kan leiden op de juiste weg.
Wat wij zijn verschillend als de nacht van de dag en het witte van het zwart. Zodat wij elkaar nooit echt begrijpen kunnen.
En toch schreeuwt mijn hart en ziel naar u. Want ik ben uw kind.
