Gerard Amersfoort.
Ik praktiseer. Ik praktiseer mijn christenzijn, én mijn homoseksualiteit. Er zijn mensen die geloven dat dat niet samengaat. Ik ben honderd procent homo en ook honderd procent christen. Ik kan niet kiezen tussen één van de twee. Ik geloof ook niet dat dat hoeft. Ik ben meer dan alleen maar homo. In de eerste plaats ben ik een mens. Mijn overtuiging is dat ik als mens geliefd ben bij God. Net zoals ieder ander meer liefde dan te bedenken valt door mensen ontvangt van God. Deze liefde kenmerkt zich door haar onvoorwaardelijkheid. Ik geloof dat God van je houdt, wat je in je leven ook doet of hoeveel pijn je God soms doet. Dat betekent niet dat God het niet erg vind als wij Hem pijn doen, maar hij blijft van ons houden en zijn armen zijn open om ons te vergeven.
Leven als christen
Mijn intentie als christen is om te leven als Jezus. En hoeveel ik er ook in tekortschiet en hoe vaak ik ook faal probeer ik te leven naar Zijn maatstaven door me te richten op Hem. Door te leven in liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. En ik schiet daarin tekort. Ik zal daar altijd in tekortschieten, omdat de mens koos voor het kwaad toen God de mens zelfbeschikkingsrecht gaf.
God houdt van ons mensen en zond daarom Zijn eigen Zoon in de wereld om haar te redden. En dat is op zichzelf al een wonder, maar dat wordt het nog meer als je weet dat de zonden ten volle door Jezus gedragen zijn.
Wij leven uit pure genade. Mijn bestaan is enkel genade. Genade is in onze cultuur lastig uit te leggen. Een rechtsstaat is er niet op gebouwd. Vergelding bij fouten en voor wat hoort wat is het adagium waarin de samenleving functioneert. Maar Gods natuur is onvoorwaardelijke liefde.
Homoseksualiteit
Nu we weten hoe God is, en naar mij kijkt, kunnen we kijken naar mijn homoseksualiteit. Ik kan wetenschappelijke argumenten aanvoeren die bewijzen dat homoseksualiteit geen keuze is, maar volgens mij is dat niet eens nodig. Want als ik de keuze had om hetero te zijn, had ik dat zeker gedaan. Dan was ik geen vrienden kwijtgeraakt en was ik in de kerk nog gewoon geaccepteerd. Kon ik gewoon aan het avondmaal gaan en had ik gewoon kunnen trouwen zonder daarmee automatisch te provoceren. Dan had ik aan de verwachtingen van m’n ouders kunnen voldoen en hoefde ik niet door de hel, die uit de kast komen heet, hoeven gaan.
God kan liefde niet verbieden
Vanuit het geloof dat liefde de grondslag is van het geloof kan ik me niet voorstellen dat God liefde verbiedt. Ik ben er van overtuigd dat ik mijn intenties om te leven in liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing niet verloochen als ik liefheb. Ik denk niet dat ik een slechter mens ben als ik liefheb.
“Maar de Bijbel dan?” Geen enkele tekst spreekt over een duurzame relatie zoals ik die met mijn vriend heb. Als ik aan mijn relatie denk, denk ik niet aan verhalen over heteroseksuele mannen die mannen verkrachten. Of dat mijn relatie een onderdeel is van een totaal verloederde samenleving waarin allerlei vormen van onrecht voorkomen. Of dat mijn relatie een ritueel is dat bij het eren van een afgod hoort. Homoseksuele handelingen worden op sommige plekken in de Bijbel weliswaar afgekeurd, maar geen van deze teksten heeft het over een duurzame relatie. Waarin we onze harten naar elkaar open stellen en er sorry wordt gezegd als we een fout maken. We het beste voor elkaar wensen en samen met God door het leven te gaan. Dingen bespreken waar we mee zitten en diepere intimiteit met elkaar hebben. Eigenlijk alles wat iedere andere relatie ook heeft met als enige verschil dat hij dan óók een mannetje is.
Tegelijkertijd heeft God het in Zijn Woord wel vaak over liefde. Liefde kan geen gevolg van de zonde zijn. Dat homoseksualiteit misschien niet het oorspronkelijke plan was, mag niet de reden zijn dat ik niemand mag hebben om lief te hebben. Laten we ons richten op die liefde! God spreekt er vaak over: In 1 Johannes 4:12 : ’’Niemand heeft God ooit gezien. Maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons ten volle werkelijkheid geworden.’’ En in Johannes 15:12: ‘’Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad.’’ Zoals ik jullie heb liefgehad! Dat is een onvoorwaardelijke liefde!
Ik realiseer me dat niet iedereen er op deze manier naar kijkt. Eerlijk gezegd vind ik dat ze makkelijk praten hebben. Ik ervaar soms weinig liefde van christenen als ik deel homoseksueel te zijn. Tegelijkertijd voel ik daardoor meer en meer een verbinding met Jezus. Jezus kende afwijzing. De religieuze leiders in Zijn tijd vervolgden hem en vermoorden hem. Afwijzing doet pijn. Jezus’ eigen familie dacht dat Hij gek was geworden. En toen Jezus zijn beste vrienden het hardst nodig had, lieten ze Hem in de steek. Nu ik afgewezen wordt door het grootste gedeelte van het christendom en de kerk, realiseer ik me dat Jezus hetzelfde meemaakte. Ik weet ook dat Zijn hart breekt voor afgewezenen. Daarom ben ik opgewekt, want ik heb een thuis bij Jezus. Ik wijs Hem niet af, ook al doen de mensen, die zeggen in Hem te geloven, dat wel, want Hij wijst mij niet af. En Hij geeft mij niet op, als mensen dat wel doen. God is de enige die oordeelt.
‘’Nu zien we God nog niet. We merken wel dat hij er is, maar we zien hem niet. Maar straks, in de nieuwe wereld, zullen we God zien met onze eigen ogen. Nu weten we nog lang niet alles over God. Maar dan zullen we hem echt kennen, zoals hij ons nu al kent.’’ 1 Corinthiërs 13:12. Ik geloof in een God van onvoorwaardelijke liefde voor alle mensen, een God die vraagt je naaste lief te hebben als jezelf en een God die mij heeft gemaakt zoals ik ben.
Gerard Amersfoort is opgegroeid in de reformatorische gezindte en heeft bijna 3 jaar een relatie met Coen. Hij ziet het als zijn missie om lhbt'ers en christenen meer begripvol naar elkaar te laten zijn en wil dat doen door het gesprek aan te gaan en zijn ervaringen te delen.
