M.
Geef me een teken. Geef me een antwoord, al is het maar klein, piep zelfs. Iets om me aan vast te houden, want ik voel me wanhopig en ik verdrink in mijn verdriet;
Wanneer mensen de ander afwijzen omdat er liefde voor iemand van hetzelfde geslacht in zijn of haar hart leeft. ‘Geen nicht in mijn personeelsbestand’, ‘geen pot in mijn vriendenkring’.
Wanneer kinderen lijden, omdat het geloof van hun ouders hen af en de deur wijst. Hun eigen vlees en bloed, waar ze jaren voor zorgden is vanwege geaardheid afgekeurd en hun liefde niet langer waardig. De zomerse familie barbecue gaat jaar in jaar uit gezellig verder, maar wel zonder jou.
Wanneer je precies dezelfde mens bent als voor je coming out, maar je door het uitspreken van woorden ineens met andere ogen bekeken wordt. Je kwam als gewaardeerde ziel, maar verlaat afgeschreven en zondig, terwijl je nog precies bent als voorheen.
Wanneer mijn naasten zich negatief uitspreken en ik zwijg vanuit mijn kast. Omdat de angst te groot is om er tegenin te gaan, of voor uit te komen, terwijl ik zo graag voor iedereen die worstelt op zou willen komen.
Wanneer mijn buurman een ander mens ‘die smerige homo’ noemt, omdat hij zich ergert aan iets totaal anders, maar dit het laatste middel is waarmee hij kan aanvallen. Zijn taal steeds vulgairder wordt en ik ongemakkelijk sta te luisteren, overdonderd door wat er afgevuurd wordt. Zijn grove woorden snijden door mijn ziel, zelfs terwijl ik weet wie het zegt.
Wanneer ik onder het genot van een kopje koffie, net wakker, in de ochtendkrant lees dat er mensen tot de dood veroordeeld zijn vanwege hun “duivelse relaties”. Bof ik even dat mijn wieg in Holland stond, denk ik terwijl me de ontbijtlust vergaan is.
Wanneer ik de pagina omsla en tot me neem dat veel dichter bij huis een transgender in elkaar geslagen is, op klaarlichte dag midden op de straat. Dat er een filmpje van is dat op internet al een recordaantal keer bekeken is.
Wanneer een kind 's avonds in bed kruipt en denkt: mijn klasgenoten hebben gelijk en het is beter dat ik morgen niet meer wakker word. Dit is het beste voor iedereen, inclusief mijzelf, want het pesten omdat ik anders ben, is ondragelijk geworden. Ik kan het beste simpelweg stoppen te bestaan.
Dan breekt mijn hart in duizend scherven.
Dus nú is het moment; ik ben wel toe aan wat bevestiging en om gehoord en gezien te worden.
Want weet U, even tussen jou en mij, ik ben mijn geloof in rap tempo aan het verliezen.
