God heb ik lief.

Jacob Diederiks.

“De duivel wil ons denken manipuleren, zodat we wegblijven bij de Zoon van God. De God die ook wil dat alle lhbti+’ers tot Hem komen. Die mensen zijn ten diepste ongelukkig. Alles wat heilig is, wordt aangevallen, onder andere in de ideologie van het wokisme.” (Citaten ND.)

Onder de 1500 bezoekers van de Zoeklichtdag in Veenendaal klinkt instemmend gemompel. Het door Johannes de Heer opgerichte ‘Het Zoeklicht’ bestaat dit jaar 104 jaar. Het jaarlijkse hoofdthema is al die jaren onveranderd gebleven: de mensheid waarschuwen dat de eindtijd nabij is en het nog niet te laat is je te bekeren. “Er zijn veel signalen zichtbaar”, legt één van de sprekers uit: “Het volk Israël keert terug naar het eigen land, er is veel digitalisering en steeds meer mensen vinden het gendergebeuren met lhbti+ allemaal maar normaal, zelfs in de kerk. Dan zie je gewoon: Gods voetstappen naderen, Jezus komt binnenkort terug.”

Wat gelukkig moet de spreker zich voelen. Ook zeker van zijn zaak – hij hoeft immers niets te vrezen. Jezus heeft voor zijn zonden betaald. En aan al die zaken waarvoor hij waarschuwt doet hij niet mee. De weg is vrij. De weg ten hemel staat open. Zo ongeveer zal hij denken. Zo ongeveer is het ook mij altijd verteld. Rechttoe, rechtaan.

Nee, ik wil de mensen in de Basiliek in Veenendaal niet bekritiseren, noch belachelijk maken of veroordelen. Als zij zich gelukkig voelen bij het oude vertrouwde, mooi! Als ze christenen die er anders over denken maar wel respecteren, want helemaal eens zullen we het vast niet worden. Als ze mij en mijn lotgenoten maar in onze waarde laten. Ook wij zijn een kind van God, geweven in de schoot van onze moeder. Hoewel door alle kerkelijke druk God vaak ver weg is en ik daarom moeite heb zijn naam openlijk te belijden, zeg ik toch:

God heb ik lief; want die getrouwe Heer

Hoort mijne stem, mij smekingen, mijn klagen

Hij neigt Zijn oor, ‘k roep tot Hem, al mijn dagen”

Hij schenkt mij hulp, Hij redt mij keer op keer.

---