Arjanne Holsappel.
Jarenlang (zo lang ik mij kan heugen) heb ik gezocht naar ‘liefde’. Vooral omdat ik een tekort ervoer. Wat ik wel bemerkte is dat het in mij was, maar dat ik niemand had, om dit naar toe te uiten op een gelijkwaardige manier. Van het tekort en van het niet kunnen uiten, werd ik ongelukkig met verstrekkende gevolgen. Lang dacht ik erover na - en vandaag wil ik er iets over schrijven.
Liefde wordt bezongen en is het onderwerp van veel films. Toch zijn de beelden die worden gebruikt soms verwarrend, zeker wanneer het onrealistisch word weergeven, maar gepresenteerd wordt als normaal. Dat kan ervoor zorgen, dat wanneer je geen extase, of geen gevoel meer hebt wat betreft verliefdheid, dat je denkt dat het niet meer klopt tussen jou en je partner. Uithuwelijking daarentegen leert dat je moet gaan houden van de partner die voor je uitgekozen wordt. Dat was vroeger een normale gang van zaken. En daarvan zouden we kunnen leren, dat de persoon die je zorgende aandacht geeft, dat de liefde voor deze persoon gaat groeien.
Wat ik soms merk is dat het filmideaal als standaard / wenselijk wordt gezien binnen de huidige wereld. Is het (verliefde) gevoel weg, dan is de relatie over. Geregeld in goed overleg, maar soms ook in vechten. En soms in extreme vorm.
Liefde is meer dan een gevoel, liefde is ook een houding van binnenuit, dat de ander respect en liefde waard is.
Een stuk ‘medemenselijkheid’. Dat de ander gelijkwaardig is aan jezelf en nodig heeft wat jij ook nodig hebt: Liefde. Deze liefde maakt dus geen onderscheid. Wel of geen partner, je behandeld de ander met respect, met medemenselijkheid.
Gods liefde die in ons beweegt is onvoorwaardelijk. En ook zeker zonder onderscheid. De Bijbel zegt in wat moeilijkere bewoordingen: ‘Zonder aanziens des persoons.’ We zien het in lessen van de natuur. De regen valt op ieder mens, zonder onderscheid. De zon schijnt op ieder mens, zonder rekening te houden wie het is. De verkoelende schaduw is voor vriend en vijand. Opnieuw: Er is geen onderscheid. Mensen die ons kwaad doen zijn niet minder of slechter dan jij en ik. De consequenties van slecht gedrag is wat wij ervaren en wat pijn doet; schade berokkent. Het kan ons scheiden van deze mensen en dat is geregeld ook goed. Maar, er is geen onderscheid op de vloer van genade en liefde. We staan op hetzelfde level.
Ik denk dat dit iets is wat we mee kunnen nemen ons leven in, als een basishouding naar de mensen om ons heen en ook naar de partner in ons leven. Het zorgt ervoor dat we goed zijn voor de mensen (en voor hen die ons pijn doen). Liefde als basishouding voor vriend en vijand.
コメント